Yogyakarta

Hee allemaal!

Sorry dat ik jullie een beetje verwaarloosd heb afgelopen week, ik moest zelf ook even teruglezen wanneer ik de laatste keer iets geschreven heb:O Heel slecht excuus, maar ik ben in de tussentijd zo druk geweest dat ik geen tijd gehad heb om iets fatsoenlijks te schrijven, wat op zich ook wel weer positief is natuurlijk:) 

Ik heb inmiddels wel weer een heleboel te vertellen, maar ik zal het een beetje doseren voor jullie. Deze keer: afgelopen weekend. Want wát een weekend; ik heb me weer wat mee gemaakt haha. Maar laten we eerst even terugspoelen naar hoe ik hier überhaupt terechtkwam. 

Voor de mensen die niet zo bekend zijn in Indonesië: Yogyakarta en omgeving is een van de belangrijkste bezienswaardigheden in Java, en misschien zelfs wel in heel Indonesië, omdat hier twee belangrijke tempelcomplexen liggen: Borobudur en Prambanan. Daarnaast wordt Yogya ook wel gezien als het culturele hart van Java. Al met al voor de meeste mensen een must-see in Indonesië. Ook voor mij stond het erg hoog, misschien wel bovenaan, op mijn lijstje met: ''Things to see in Indonesia''. Gezien ik overal gelezen had dat er veel backpackers in Yogya zijn en dat alles daar makkelijk à la minute te regelen is, besloot ik de gok gewoon te wagen en in m'n eentje een vliegticket naar Yogya te boeken. 

Nu ben ik hier af en toe een beetje lui aangelegd, dus ben ik dinsdag fijn in het hostel blijven eten. Omdat ik niet alleen wilde eten, heb ik me aangesloten bij twee reizigers die zaten te kletsen: een meisje van mijn leeftijd en, komt ie: een vrouw van 80 (!). Eerlijk waar; mijn nieuwe heldin. Deze vrouw komt uit Amerika, is gescheiden, heeft 1 dochter en wilde de wereld zien. En dus heeft ze twee jaar geleden op 78 jarige leeftijd haar koffers ingepakt, en is ze vertrokken. Ge-wel-dig! Ze reist nu dus al twee jaar rond de wereld; ze is begonnen in Europa en had nu net 6 maanden in Afrika doorgebracht. Nu zat ze in Indonesië, waarna ze door ging reizen naar Thailand, Vietnam en omstreken. Hoe lang ze overal ging blijven wist ze nog niet, maar ze was van plan om nog zeker 2 jaar door te reizen. Ondertussen verblijft ze gewoon in hostels, want dat vindt ze gezellig. Ik heb een nieuwe life goal, for real.

Maar de belangrijkste persoon in dit verhaal is niet deze vrouw, hoe bijzonder haar verhaal ook is; het gaat om dat andere meisje. Haar naam is Sophia en toevallig zat zij ook precies dit weekend in Yogya; reisbuddy nummer 1!:) 

Reisbuddy nummer 2, Tiffany, ontmoette ik op vrijdagavond in het hostel. Ze zou zaterdag pas laat aankomen en dus alleen op zondag bij ons aansluiten. Maar alsnog, hartstikke gezellig!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zaterdag - 03.00

Vroeg uit de veren, want mijn vlucht ging om 05:50. Aangezien ik geen ruimbagage had en het zonder verkeer op de weg ongeveer 35-40 minuten rijden is, ging ik er van uit dat om 03.15-03.30 vertrekken wel tijd genoeg zou zijn. Om 03.15 bestelde ik dus mijn GoCar, die er om 03:45 eindelijk eens een keertje was. Hij moest ook zijn tolkaart nog gaan opladen, maar vooruit, tijd zat, dacht ik. Dus we gingen op weg. Onderweg was de chauffeur continu met zijn groot licht aan het knipperen, een beetje vreemd vond ik dat, maaaaar; misschien heeft het wel een functie, zodat mensen ons beter zien ofzo. Vervolgens heeft hij eerst nog eens tot 04:15 rondgereden, zoekend naar een plek om zijn tolkaart op te laden. Voordat we echt richting het vliegveld vertrokken was het dus bijna 04:30; 40 minuten rijden en het boarden begon om 05.10. Maar toen... 

Op de snelweg bleef het knipperen met de lichten maar doorgaan. Daarnaast kwam het ook regelmatig voor dat hij ineens afremde en langzamer ging rijden. Toen ik vroeg waarom hij dat deed, kreeg ik te horen dat hij zo beter wakker kon blijven. Euh.. whut??! Wat bleek: deze chauffeur was dus hartstikke kapot en viel echt bijna in slaap achter het stuur :O Ik heb me eerlijk waar nog nooit zo onveilig gevoeld in een auto, maar uitstappen was nu ook niet echt een optie... Godzijdank ben ik heel aangekomen op het vliegveld, zij het om 05:00 in plaats van het geplande 04:00. 

Zaterdag - 05:00

Met nog maar 10 minuten te gaan voor ze gingen boarden, heb ik echt als een gek door het vliegveld gerend. Gelukkig ben ik nog nooit zo snel door een douane heen gekomen, en om 05:10 precies stond ik op de plek waar ik moest zijn.

Zaterdag - 08.30

Aangekomen in Yogya, de bus gepakt en naar mijn hostel gegaan; echt een mooi hostel, hele relaxte sfeer. 

Zaterdag - 10.00

Met Sophia afgesproken en door het oude stadscentrum gelopen. Wat een verschil met Jakarta! Yogya lijkt veel relaxter en ook een stuk rustiger. Nog steeds veel verkeer, maar minder chaotisch. In het oude stadsdeel heb je zelfs van die kleine straatjes waar auto's niet doorheen passen, daar was het helemaal prima vertoeven! We hebben Sultan's Palace en het Waterpaleis bezocht; zie foto's ;). Wel mooi om te vermelden was de lunch. We gingen dus zitten bij een tentje met open keuken, best wel prima leek ons. Sophia wilde alleen iets drinken, en ik bestelde een kipkebab. Echter waren er alleen twee meisjes in wat leek nog een tienerleeftijd. Zij gingen mijn eten dus voor me bereiden. Eerst haalden ze een inimienie loempia achtig ding van 8 bij 4 cm uit een vriezer (dat was dus blijkbaar mijn kebab), waarna ze de vriezer gewoon open lieten staan. Uh-oh moment 1. Vervolgens gooiden ze dit bevroren ding 1 minuut in een pan, waarna het doodleuk geserveerd werd; ijskoud vanbinnen natuurlijk. Uh-oh moment 2. Teruggegeven, langer laten opwarmen, toen toch maar opgegeten en gebeden dat ik geen salmonella infectie of iets dergelijks ging krijgen xD Gelukkig is dat niet gebeurd; lang leve mijn immuunsysteem!

Zaterdag - 13.00

De bus gepakt naar tempel nummer 1: Prambanan! Voor de tempels geldt denk ik; een foto zegt meer dan 1000 woorden, daar zal ik er dus een hoop van toevoegen:)

Prambanan is een hindoeïstisch tempelcomplex, gebouwd als tegenreactie op de boeddhistische Borobudur. Het complex bestaat momenteel uit 3 grote tempels die staan voor 3 hindoeïstische goden, de beschermer, de vernietiger en de derde ben ik vergeten, I'm sorry. De drie grotere tempels bestaan uit meerdere ruimtes, met elk één standbeeld van een hindoeïstische god. Om deze 3 tempels heen staan nog meerdere kleine tempels. Het geheel is ontzettend indrukwekkend, vooral alle tekeningen die in de stenen gemaakt zijn. Het complex schijnt vroeger echter nog veel groter te zijn geweest; de meeste tempels zijn ingestort door een aardbeving in 1066 en niet alle tempels zijn daarna gerestoreerd. Dit is te zien aan het grote aantal losse stenen dat rondom het tempelcomplex ligt. Al met al behoorlijk indrukwekkend. Nu nog benieuwder naar de Borobudur, die staat voor zondag op het programma!

Zondag - 03.00

Omdat de Borobudur schijnbaar het mooist is met zonsopgang, besloten wij dit ook maar te doen. Echter waren de weersvoorspellingen slecht (bewolkt), en wilden we geen dure tour voor 50 euro boeken om vervolgens hevig teleurgesteld te worden, want we zijn een beetje cheapass. Dus besloten we het allemaal maar zelf te organiseren. Om 03.30 zaten we dus heel avontuurlijk met z'n 4en op 2 scooters: Sophia, Tiffany, een vriend van Sophia die in Yogya woont, en ik, op weg naar Borobudur, waar we rond 05.00 aan kwamen. Omdat het ontzettend bewolkt was, ahwww:(, vonden we het niet waard het tempelcomplex in te gaan. We hebben ons dus door de locals naar een heuvel laten brengen, van waar we de ''zonsopgang'' bekeken hebben. Hoewel er niet echt een zonsopgang was, was het wel vet om de omgeving zo 's ochtend vroeg te zien; er hing een lage mist tussen de bomen, wat het geheel iets heel kalms en mysterieus gaf. 

Zondag - 07.00

Na een hike van twee uur in dat gebied vertrokken we richting de Borobudur; nu met zon:) De Borobudur is (geloof ik) de grootste boeddhistische tempel ter wereld; het is een enorm complex met verschillende lagen. Iedere laag staat voor de volgende fase van ontwikkeling; het is namelijk ook een stap dichter naar de hemel. Ook hier was wederom de hele tempel bedekt met tekeningen in de steen, ontzettend mooi. Alleen de top zat vol met toeristen, beetje jammer.

Zondag - 12.00

Terug naar de stad; dit is hoe ik me Indonesië had voorgesteld! Zon, blauwe lucht, met je scootertje tussen de rijstvelden en de palmbomen door. Heerlijk! Geluncht, gechillt, en een beetje gewinkeld; relaxte zondagmiddag.

Zondag - 17.00

Mama, stop hier even met lezen.

Terug naar Tiffany's hotel; daar later nog even iets meer over. We waren nog maar met z'n 3en, en dus moest ik een Gojek bestellen. De chauffeur begreep er echter niks van, en na weet ik hoe lang wachten zei Tiffany; ''Weet je, we kunnen dit ook gewoon Asian style doen'', meaning: laten we gewoon met z'n drieën op 1 scooter gaan zitten. Ik, als heilig boontje, was aanvankelijk een beetje terughoudend, want; we hadden maar twee helmen, en wat als er iets gebeurd etc. Waarop ze beiden meteen zeiden: ''Oh, je mag de mijne wel!'' Dus daar gingen we, 3 buitenlandse meiden op een scooter onderweg naar het hotel. Legaal? Ik betwijfel het. Veilig? Misschien ook niet helemaal. Maar oh boy, did we have a laugh! 

Oké mam, je mag weer.

Zondag - 18.00

Eten bestellen. Omdat Sophia vegetariër is, hadden we even wat moeite om een goed restaurant te vinden, maar uiteindelijk vonden we er een waar ze ''tofu burgers'' op het menu hadden. Klonk prima, dachten we, maar voor de zekerheid nog even toegevoegd: ''Geen vlees''. Even later word ik opgebeld; of ik kip op mijn tofu burger wilde. Nee, zeg ik, ik zei geen vlees, het is voor een vegetariër. Of ik dat wel zeker wist, dat ik de kip niet wilde. Nee, nee en nog eens nee. 

Even later werd het eten, inclusief de tofu burger, bezorgd. Wat bleek nu; de tofu burger was letterlijk een tofu burger, bestaande uit twee plakken gebakken tofu, die het broodje moesten voorstellen, met daartussen dus alleen wat groenten. Needlessly to say dat Tiff en ik niet meer bijkwamen van het lachen, maar arme Sophia. Vegetarisch eten vinden is overigens echt ontzettend moeilijk in Indonesië: overal zit kip in, maar dat terzijde.

Zondag - 20.00

Het einde van mijn fantastische weekend! Naar het vliegveld, langs de Sriwijaya counter; ook weer een mooi verhaal, maar wat ik daar deed, zal ik jullie in een andere blog vertellen, wachtend op mijn vliegtuig terug naar Jakarta. Eenmaal in het vliegtuig, was ik zo gesloopt van het weekend (vind je het gek :')) dat ik meteen in slaap gevallen ben. Dit is oprecht de eerste keer dat ik zelfs niet meegekregen heb dat we opgestegen zijn; ik werd letterlijk vlak voor de landing wakker xD.

Maandag - 00.30

Terug in het hostel, snel gaan slapen, want de dag erna gewoon weer coschap!

Dat was het wel zo'n beetje! Hopelijk heb ik het nu weer een beetje goed gemaakt dat ik een week niks van me heb laten horen (A). Morgen of vrijdag nog iets meer over coschap e.d.!

Heel veel liefs,

xxxxx